شنگول العلما

نماز شب خواندن سخت است در ابتدا.اگر سخت است باز بخوانیم اما اگر حد انزجار است نخوانیم.چرا اول سخت است بعد راحت و ایا اصلا آسان و لذت بخش می شود؟اگر صبور نیستی خودت را بزن به صبر. ادای صبورها را دربیار. و خصوصیات دیگر هم همین طور.چون فطرت انسان صبر را دوست دارد به مرور با ادای صبر درآوردن، صبر می نشیند در قلب و آن وقت راحت صبر می کنیم و صبور می شویم.ذکر هم همین است به مرور زمان ذکر می نشیند در قلب و ذاکر می شویم. چرا؟ چون فطرت الهی که در ما کاشته شده است ذکر را دوست داردمثلا ذکر یونسیه صد بار وقتی نشست در قلب راحت می گوییم. یا نماز جعفر طیار یا نماز امام زمان عج و ... که ذکر توشون زیاد هست. (خدایا به من هم توفیق بده) به مرور زمان نماز شب می‌نشیند در قلب و نمازشب‌خوان می شویم.پس، از سختی ذکر و سختی کسب فضایل اخلاقی و نماز شب و کلا معنویات نترسیم. در فطرت ما این معنویت خوابیده است. کافی است فطرت را بیدار کنیم.وقتی بیدار شد می رسیم به بهجت و شادی.با عبور از غفلت و انجام با زحمت می رسیم به وسعت و بعد از وسعت با تداوم و استقامت می رسیم به بهجت.عبور از غفلت و زحمت بعد وسعت بعد بهجت، سیر سالک است.اما یک شاخص برای نفاق داشته باشیم در مورد نماز های معمولی خودمون. اگر همیشه نمازها رو با کسالت می‌خونیم یکی از نشانه‌های نفاق هست. إِنَّ الْمُنَافِقِینَ یُخَادِعُونَ اللَّهَ وَهُوَ خَادِعُهُمْ وَإِذَا قَامُوا إِلَى الصَّلَاةِ قَامُوا کُسَالَىٰ یُرَاءُونَ النَّاسَ وَلَا یَذْکُرُونَ اللَّهَ إِلَّا قَلِیلًا(نساء142) منافقان میخواهند خدا را فریب دهند؛ در حالی که او آنها را فریب میدهد؛ و هنگامی که به نماز برمیخیزند، با کسالت برمیخیزند؛ و در برابر مردم ریا میکنند؛ و خدا را جز اندکی یاد نمی نمایند(, ...ادامه مطلب